"Που γέμισαν τόση σκόνη τα μαλλιά σου Ορφέα;" Με είχες ρωτήσει ένα απόγευμα Άννα.
"Έψαχνα σ\' αποθήκες παλιές του χρόνου, αγάπη μου και σκονίστηκα".
Γέλασες και είπες:
"Αύριο παίρνω συνέντευξη απ\' τον Υπουργό Πολιτισμού".
"Αύριο, θα ξεκινήσω αργά από ένα μικρό επαρχιακό καφενείο"
"Τι λες;"
"Και θα \'χω συντροφιά μου τ\' αδύνατα μέλη σου"
"Μα τι λες;"
"Και θα τεμαχίζω τον καιρό μ\' ένα δικό μου φωταγωγημένο καράβι"
"Τρελέεεε!"
"Κι οι πειρατές θα πλαγιάσουν με το δειλινό της υπεροχής τους. Και θα πρέπει να προλάβω να πολλαπλασιάσω την Άνοιξη των ματιών σου".
"Τρελέ!"
"Για να μπορούμε να ζούμε εκεί που μας κομματιάζουνε!"